Hevur tú nakrantíð mist nakað burtur? Hugsa tær føroysku klæðini, sum tú skalt lata teg í til brúdleypsveitsluna ella Ólavsøku. Tú hevur mallurnar, men stimin er burtur! Ella brosjan manglar! Í líknilsinum um leitandi brúðrina í Lukas 15:8-10, sigur Jesus frá kvinnu, ið hevði mist brosjuna, ið helt brúðarkjólanum saman, burtur. Hon tendraði oljulampur, sópaði húsið, gjørdi sær ómak at leita og gavst ikki, fyrr hon hevur funnið hana. Og tá ið hon fann hana, gleddist hon saman við øðrum.

Hvør er tín dýrgripur? Eru tað materiellir lutir, útbúgving, karriera, success, familja, ella góð heilsa? Einki skeivt í tí í sær sjálvum, men Jesus sigur, at størsti dýrgripurin, sum Gud hevur lagt í okkara lív, er longsulin eftir einum inniligum samfelag við Gud. Stundum brestur Gud okkara minni týðandi dreymar við tí fyri eyga, at vit skulu leita og finna stóru og veruligu dýrgripirnar - hansara dreymar fyri lívið okkara. Jesus sigur, "Og hetta er hitt æviga lív, at tey kenna Teg, hin einasta sanna Gud, og tann, ið Tú sendi, Jesus Kristus" (Jóh. 17:3).

Er tín sanni dýrgripur burturmistur? Hvat gert tú fyri at finna hann? Hvørji ljós tendrar tú? Hvar og hvussu sópar tú? Gert tú tær ómak at leita? Er tað ein áhaldandi tilgongd av tínum lívi? Og tá ið tú hevur funnið dýrgripin, minst tá til at bjóða øðrum at gleðast saman við tær.